Μια μέρα

Μια μέρα, της είχε πει, θα γράψεις ένα βιβλίο, με τη Σοφία του κόσμου
Με τα απλά των απλών

Με μυρωδιές θυμαριού και τσαγιού και ήχους τριζονιών
Με σκόνη, λάσπη και λιοπύρι
Με πράσινο και μπλε και χρώμα ξύλου που μπαίνει στο δέρμα
Με ψυχές πάνω και ψυχές κάτω και ψυχές γύρω που πιάνουν τα μωρά πριν πέσουν από την κούνια

Με χώμα και πίσσα και μπόρα
Με μαγειριά με λάσπη φτιαγμένα κι αγάπη μαζί
Με τραπέζια φτιαγμένα για 4, που χωράνε 6 κι 8
Με τυρί, ψωμί και φρέσκο κρεμμυδάκι
Πίτα και ζυμωτό μπαλάκι από περρισσεύματα
Μια μέρα ο κόσμος θα γυρίσει στην αρχή του, σημάδι προόδου, θα πουν, ή κι ανάγκη, καταπώς βολέψει τον καθένα μας για να δικαιολογήσει το κρίμα μας:
Ήταν όλα εκεί
Δεν χρειαζόταν τόσος δρόμος