Όταν φεύγει κάποιος...
Όταν φεύγει κάποιος, αφήνει ένα κενό στον χώρο, και λες και μπορείς να διακρίνεις το κενό του "για πάντα" από το κενό του "για λίγο". Ακόμα κι η σιωπή των δύο είναι διαφορετική. Όταν φεύγει κάποιος, φεύγει μια άποψη για τη ζωή, μια μυρωδιά, μια κίνηση, μια αύρα. Όταν φεύγει κάποιος, συνήθως έχει συννεφιά και δεν ακούγεται τίποτα. Μα κι αν έχει ήλιο, θα είναι αμείλικτα ψυχρός ή πυρωμένος. Πάλι δεν θα ακούγεται τίποτα. Όταν φεύγει κάποιος, η μορφή του καθώς ξεμακραίνει λες και σβήνεται, σαν να μην υπήρξε ποτέ. Όταν φεύγει κάποιος μοιάζει λίγο με θάνατο.
posted by Ioulita @ 16:38
4 Comments:
πολύ σωστά(και ποιητικά)το λες.Όταν φεύγει κάποιος είναι σαν τρίξιμο παλιάς πόρτας που ανοιγοκλείνει,είναι ένας ήχος ξερός κι ένας καιρός ανελέητος.
Θα συμφωνούσε κι ο Ουράνης μαζί σου... "...και δεν είναι ο άνεμος, μα εισ'εσύ την πόρτα που μισανοίγεις για να μπεις την ώρα που βραδιάζει..."
πάρα πολύ ωραίο,δεν το ήξερα,τα ταξιδιωτικά του μόνο θυμάμαι.
Εγώ πάλι θυμάμαι κυρίως τα θλιμμένα του...Μάλλον σύμπτωση θα είναι...
Post a Comment
<< Home