Ίχνη...
Μην ξεχάσεις να μου αφήσεις κάτι, ο,τιδήποτε, ένα χαρτάκι με τα γράμματά σου, τα αποτυπώματα των δακτύλων σου σε ένα ποτήρι, το σημάδι ενός αντικειμένου που άλλαξε θέση, την εφημερίδα γυρισμένη σε διαφορετική σελίδα, τη μυρωδιά σου σε αναπάντεχα σημεία... Το σκοτάδι μοιάζει πιο βαθύ, όταν ανοίγεις μια πόρτα που κάποιος άφησε ξεκλείδωτη φεύγοντας.
2 Comments:
Σε καταλαβαίνω απόλυτα.Πάντως αυτά τα μικρά που αφήνει ο άλλος φεύγοντας,μας καθυστερούν πάντα την ίαση της ψυχής,μας πάνε πίσω,μας κρατούν δέσμιους.Σε μένα τουλάχιστον έτσι συμβαίνει.
Για λίγο ναι, σε πάνε πίσω. Εμένα άλλα είναι εκείνα που με κρατούν δέσμια,και δεν έχουν να κάνουν με ίχνη στον χώρο, αλλά στην καρδιά μου...
Post a Comment
<< Home