Saturday, July 04, 2009

Λέει...

Λυπάται πολύ, λέει.
Δεν μπορεί να κάνει τίποτα, λέει.

Έχει μια δύναμη αξιοζήλευτη, που μπορεί να σκοτώσει κάθε ελπίδα.
Έχει τη δύναμη της υπεροψίας, χωρίς να την κατέχει.
Έχει άμυνες για επιβίωση σε κόσμους που βασιλεύει το παρόν, το παρελθόν έχει πεθάνει, και το μέλλον είναι παρελθόν που δεν ξέχασε, είτε γιατί δεν ήθελε, είτε γιατί δεν τα κατάφερε, είτε γιατί δεν το ονόμασε παρελθόν και απέμεινε να το ζει ακόμα...

Μάλλον με μπερδεύει με εκείνη. Η τύχη της οποίας αγνοείται. Η δε δική μου κάθε φορά τελειώνει, πάνω-κάτω στο ίδιο σημείο... Όπως και τα ταξίδια μου, όπως και τα όνειρά μου: πάνω στο καλύτερο.

2 Comments:

Blogger ολα θα πανε καλα... said...

πάνω στο καλύτερο με κόβει ένα τηλεφώνημα,ένας εφιάλτης,μια φωνή,τα παιδιά στο δρόμο που παίζουν,μια άσχημη σκέψη,μια ενοχή ίσως.
Πάνω στο καλύτερο πάντα,έτσι,για να χουμε πολλές φορές και τη δικαιολογία να λέμε πως προσπαθήσαμε αλλά...(για μένα βέβαια μιλάω μόνο).

10:00 PM  
Blogger Ioulita said...

Σήμερα συναντήθηκα με την εαυτό μου, την φώναξα, την καλόπιασα να 'ρθει δίπλα μου να δω πώς ήταν πριν χρόνια, έτρεξε, καθώς πλησίαζε χτύπησε το τηλέφωνο... Την έχασα πάλι...

1:34 PM  

Post a Comment

<< Home