Επί της άμμου, παρά την θάλατταν...

...Ονειρεύομαι μια ερημική παραλία, να με καίει ο ήλιος, να έχω δυο κουλούρια για την πείνα κι εσένα για τη δίψα μου, χωρίς άλλον κανέναν, γυμνή, με το βιβλίο, το στυλό και το χαρτί μου, με τη φωνή σου μόνο ήχο, ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά κι ακούω τη φωνή σου, με βλέπω μέσα από το βλέμμα σου, ακόμα κι όταν έχεις τα βλέφαρα κλειστά, τη μια μου λες "μείνε", την άλλη "έλα", την άλλη... την άλλη δεν μιλάς...
Ονειρεύομαι ένα καλοκαίρι που πέρασε κι ένα που δεν θα 'ρθει, έτσι, γιατί...