Ποιότητα ζωής

Η γιαγιά έφυγε, το δώμα της της θα μετατραπεί σε μια καθαρή παραδοσιακή γωνιά. Η παλιά κουζίνα αναβαθμίστηκε με καινούρια ντουλάπια που ανοιγοκλείνουν χωρίς να τρίζουν. Το σπίτι θα θερμαίνεται με καλοριφέρ και τα ξύλα θα είναι μόνο για το τζάκι. Θα υπάρχει απόλυτη μόνωση και στεγανότητα, όπως σου υποσχέθηκαν τα φυλλάδια της εταιρίας κατασκευής κουφωμάτων αλουμινίου, καμία απώλεια δεν είναι επιτρεπτή, σου το εγγυώνται άλλωστε. Με τη μόνη διαφορά ότι το σπίτι που θα πας την άλλη φορά δεν θα είναι το δικό σου.
Ήξερες πώς άνοιγε και πώς έκλεινε κάθε πόρτα, κι έτσι απέφευγες τους ανεπιθύμητους θορύβους τις πρώτες πρωϊνές ώρες, όταν το τελευταίο που ήθελες ήταν το ανακριτικό βλέμμα "τι-ώρα-είναι-αυτή-και-πόσο-ήπιες". Ήξερες πού βρίσκεται καθένας από το πώς έτριζε το ξύλινο πάτωμα. Ακόμα υπήρχε η μυρωδιά της στον αέρα, κι ας είχε φύγει μήνες τώρα. Αν έκλεινες τα μάτια μπορούσες να γυρίσεις πίσω τον χρόνο και να ξετυλιχτούν μπροστά σου εικόνες. Τώρα οι εικόνες δεν θα μπορούν πουθενά να στεριώσουν. Λυπάμαι, αλλά θα πρέπει να αλλάξεις ακόμα και τις ανάμνήσεις σου...