Angel eyes...

Πώς έχεις την ικανότητα να τα αλλάζεις όλα σε ένα λεπτό, με μια κουβέντα, μια ανάσα, μια στιγμή αμηχανίας, την οποία ακολουθεί μια μελωδία στο πιάνο.
"Κι όμως δεν μου μένει τίποτα", λέει το τραγούδι.
Έχω κι εγώ αλλάξει. Έμαθα να μην περιμένω πολλά, να μην κρατάω παρά όσα αντέχω, να σβήνω , να αφήνω στην άκρη, να ξεχνώ τα υπόλοιπα.
Μια γλυκειά μπαλάντα, με μια ροκ αντρική φωνή στο πιάνο.
Πάει καιρός που πονούσα τόσο.
Τίποτα δεν κρατάει τόσο λίγο από μια στιγμή μαζί σου...Τίποτα δεν περιέχει πιο πολλά από μια τέτοια στιγμή...
Άλλαξες κι εσύ. Δεν φοβάσαι τόσο, αν κι απ'τη φωνή σου διακρίνεται ένα μικρό τρέμουλο, σαν αυτό που μάλλον θα νιώθει ένα αγόρι στην πρώτη του ερωτική εξομολόγηση.
Όμως εμείς κι οι δυο φοβόμαστε να το ομολογήσουμε. Για διάφορους λόγους φοβόμαστε....Κι αυτούς ακόμα δεν τους ομολογούμε.
Μ' έμαθες εσύ ο ίδιος να μην σε περιμένω....Δεν φταίω μόνο εγώ....Κι ας παρακαλάω μέσα μου να σε δω "έστω για λίγο", όπως έγραφα τότε στο ημερολόγιό μου...