Friday, April 15, 2005

Ανεμόεσσα

Κι ύστερα θα σε πάρω και θα ταξιδέψουμε...
Θα σού γνωρίσω χώρες μακρινές που η φαντασία σου δεν φτάνει.
Κι όταν τα μάτια μας καούν από τον ήλιο,
όταν τα μάτια μας χορτάσουν θάλασσα,
θα χαμηλώσω τα φτερά μου για ν' ακουμπήσεις τα δάχτυλά σου στο νερό,
έτσι απαλά,
κι ύστερα θα σηκωθούμε ψηλά,
και θα πετάξουμε στον χρόνο, πάνω από μέρη αγαπημένα,
να χαιρετίσουμε πρόσωπα που έφυγαν και άλλα που μας περιμένουν.
Θα μ'αγαπάς;...

1 Comments:

Blogger elpinor said...

Να πετας πανω απ'τα νησια,να ψάχνεις στην άμμο ενα ωραίο σήμερα,πού βρισκεται ενα ωραιο σημερα;
Ενα μικρο κλάμα,ενα τρεμούλιασμα οπως παλιά θα ήταν ενα σήμερα.
Αυτες τις μερες ανθίζουν οι νεραντζιες κι οι λεμονιες κι αναμιγνυεται το αρωμα τους με το καυσαεριο της πολης,ζωντανο κοκταιηλ,το μόνο που θέλω ειναι να θέλω.

1:59 AM  

Post a Comment

<< Home